KAHRAMAN

Yönetmen: Petra Volpe
Oyuncular: Leonie Benesch
Tür: Dram / Sosyal Gerçekçilik
Gösterime girdiği yıl: 2023 (İsviçre)

İsviçreli yönetmen Petra Volpe’nin yeni filmi Heldin, sağlık sisteminin görünmeyen krizini ve sağlık emekçilerinin çığlığını beyaz perdeye taşıyor
Volpe, daha önce büyük beğeni toplayan L’ordine divino (İlahi Düzen) filminden sonra bu kez sağlık sisteminin görünmeyen yüklerine odaklanan çarpıcı bir filmle karşımızda. Film, bir hastane hemşiresinin sıradan bir mesai gününü anlatıyor; ancak bu sıradan gün, seyirciye bugünün sağlık sisteminin ne kadar sürdürülemez olduğunu açıkça gösteriyor.

FLORİA’NIN HİKÂYESİ:

YETERİNCE ZAMANI OLMAYAN İYİ BİR HEMŞİRE
Filmin başkahramanı Floria, mesleğini seven, hastalarının ihtiyaçlarını okuyabilen, ekipmanlara ve ilaçlara hâkim, ağır hastalıklarla yüzleşmekten korkmayan yetenekli bir hemşire. Ancak Floria’nın en büyük sorunu “İşini gerçekten iyi yapmak için zamanı”nın olmayışı. Personel yetersizliği ve iş yükünün ağırlığı, onu gün boyu bir odadan diğerine koşturmak zorunda bırakıyor.
Bir iş günü boyunca Floria, sadece bir meslektaşıyla birlikte tam 26 hastadan sorumlu. Üstelik yanında o gün ilk stajına başlayan genç bir öğrenci de var. Kamera, izleyiciyi Floria’nın adımlarına ortak ediyor; her oda, her koridor, her acil çağrı ile seyirci, adeta onunla birlikte koşuyor. Bu koşu, kısa sürede zamana karşı bir yarışa dönüşüyor.

SİSTEM ELEŞTİRİSİ: KAHRAMANLIK YETMEZ, DEĞİŞİM ŞART
Heldin, sistemsel bir sorunu bireysel bir hikâyeyle anlatıyor. Filmde kötü niyetli yöneticiler (patronlar) yok; ancak “görev duygusu” ve personel eksikliği, Floria’yı ve onun gibi binlerce sağlık emekçisini adeta çöküşe sürüklüyor. Yönetmenin ifadesiyle bu, “sistem”in ta kendisi: yazılı ve yazılı olmayan kurallar, uygulamalar, baskılar ve tasarruf politikalarıyla şekillenen, çalışanları ve hastaları kıskaca alan bir yapı.
Floria’nın karşılaştığı hastalar da farklı hayatlara, farklı acılara sahip: TAC sonucu bekleyen korkmuş bir adam, ölmek üzere olan babasının başından ayrılmayan bir kadın, sağlığını önemsemeyen ama köpeğine bağlı bir hasta, hayatının son evresindeki genç bir anne… Ancak Floria’nın onlara ayıracak zamanı yok. Hastaların duygusal yükünü sırtlanan hemşire, bu yükü paylaşamadığı için giderek tükeniyor. Seyirci de Floria gibi kendini çaresiz hissediyor. İşte tam bu noktada film, politikleşiyor: Ya bu sistem altında ezilmek zorunda kalacağız ya da radikal bir değişimi zorlayacağız.

GERÇEKÇİ ANLATIM, DERİN ARAŞTIRMA
Heldin, sadece duygusal bir hikâye anlatmakla kalmıyor; aynı zamanda ciddi bir saha çalışmasına dayanıyor. Petra Volpe, hem kişisel olarak bir hemşireyle birlikte yaşamış hem de İsviçre’de birçok hastanede gözlem yapmış. Film, Madeline Calvelage’in Unser Beruf ist nicht das Problem – Es sind die Umstände (Sorun mesleğimiz değil, sistem) adlı kitabından da ilham alıyor. Filmin teknik danışmanlığını gerçek bir hemşire olan Nadja Habicht üstlenmiş; oyunculara hemşirelik eğitimi vermiş, senaryo sürecine eşlik etmiş.
Başrol oyuncusu Leonie Benesch, rolüne hazırlanmak için Liestal Kantonal Hastanesi’nin visseral cerrahi bölümünde bizzat staj yapmış. Bu detaylar, filmi sadece kurgu olmaktan çıkarıp neredeyse bir belgesel gerçekliğiyle buluşturuyor.

SAĞLIKTAKİ KRİZ SİNEMAYA YANSIYOR
Heldin, yalnızca hastanelerde değil, yaşlı bakım evlerinde de derinleşen bakım krizine dikkat çeken güçlü bir sinema eseri. Petra Volpe’nin bu filmi, izleyiciyi sağlık sistemine sadece uzaktan bakan bir gözlemci değil, doğrudan tanık haline getiriyor. Ve bize şunu soruyor: Bu sistemle nereye kadar? Film, sağlık sistemindeki bu çarpık mekanizmayı eleştirirken, izleyiciyi bir seçim yapmaya zorluyor: Ya bu düzene boyun eğeceksiniz, ya da köklü bir değişim için mücadele edeceksiniz.
Bu film sadece izlenmek için değil, üzerine konuşmak, tartışmak ve değişim talep etmek için var. Çünkü artık kahramanlara değil, bir devrime ihtiyacımız var. (Arkadaş)